Na start! "Nie chcę być duży" (Wydawnictwo ADAMADA)

Dopiero co się urodziła, dopiero zanieśliśmy ją do żłobka, dopiero poszła do przedszkola... Ani się obejrzeliśmy, a nasze dziecko za osiem dni skończy sześć lat. Dziś po raz pierwszy przekroczy próg szkoły podstawowej, mogliśmy tego nie robić, mogła zostać jeszcze rok w przedszkolu, ale wiedzieliśmy, że żadne, nawet najlepsze przedszkole niczego więcej jej nie nauczy. Bo przez miniony rok nauczyła się wszystkiego, co taki sześciolatek wiedzieć i umieć powinien. Dotychczas chłonęła wiedzę jak gąbka, uczyła się błyskawicznie i odważnie poznawała świat. 

Bohater książki Nie chcę być duży taki odważny nie był. W ogóle nie chciał rozstawać się ze swoją mamą. Mały kangurek, bo to on jest głównym bohaterem, najlepiej czuł się w torbie na brzuchu mamy. Ale mama była tą sytuacją coraz bardziej zmęczona. Po pierwsze uważała, że synek jest dostatecznie duży, żeby poznawać świat na własnych nogach, po drugie, kangurek jest zwyczajnie za ciężki.

Najwyższy czas, uważała Mama Kangurzyca,

żeby zaczął skakać przez życie na własnych nóżkach.

Niestety, kangurek na swoje życie miał zupełnie inny plan. Nie chciał myśleć o wyjściu z torby mamy. Miał tam wszystko, co potrzebne do życia i szczęścia. Nic mu tam nie groziło. Nawet kiedy mamie udało się wyjąć synka z torby i postawić na ziemi, ten przy pierwszej, nadarzającej się okazji wskakiwał do niej z powrotem. Mama nie ustawała w staraniach, a uparty kangurek nie zwracał uwagi ani na piękne kwiaty, ani na latające wokół nich motyle. Nic go nie interesowało, jego światem była torba mamy.

Pewnego dnia stało się jednak coś, czego nikt się nie spodziewał, obok nich pojawił się inny, mały kangur. Skakał pięknie i daleko, kangurek nie mógł wyjść z zachwytu. Może nowo poznany kolega sprawi, że kangurek odważy się opuścić maminą torbę?

Na inaugurację szkolnej przygody Tosi wybrałam dość przewrotną książkę. Przecież moje dziecko torbę mamy opuściło dość dawno. Nigdy nie mieliśmy problemów z aklimatyzacją w nowym miejscu. Wydaje mi się, że Tosia szybko nawiązuje nowe znajomości i chętnie bawi się z innymi. Ale przecież nie wszystkie dzieci takie są, a być może ktoś z Was właśnie szuka książki, która pomoże dziecku iść przez świat! To właśnie ta książka Wam i Waszemu dziecku pomoże. 

Nie chcę być duży to opowieść adresowana do dzieci w wieku przedszkolnym. Czy spodoba się starszym? Z nami jest od kilku miesięcy, kupiłyśmy ją na poznańskich Targach Książki dla Dzieci i Młodzieży. Która z nas ją wybrała? Ja wiedziałam o niej od dawna, ale wydawało mi się, że ona jest na nią za duża. Nie broniłam się jednak specjalnie, kiedy zapytała, czy możemy ją kupić. Wiem, że wszystkie książki, które napisał i zilustrował Guido van Genechten są warte przeczytania. Ta zauroczyła nas absolutnie. Opowieść o małym kangurku wzrusza, bawi i zachwyca. Pomoże nieśmiałym, spodoba się odważnym. Dzieciom i rodzicom. Dużym i małym. Tym, którzy wypatrują dorosłości i tym, którzy dorosnąć nie chcą!

Nie chcę być duży

Guido van Genechten

przełożył Ryszard Turczyn

Wydawnictwo ADAMADA, 2016

Wiek 3+

http://www.adamada.pl/