Dziecięce talenty i "Ukryte światy" (Nowa Era)

Zachęcamy dzieci do czytania. Chcemy, żeby czytanie wzbogacało ich słownictwo, pokazywało nowe, nieznane światy. Żeby po prostu dzieci dzięki czytaniu były mądrzejsze! A czy zachęcamy je do pisania?

W dzisiejszych czasach pisze się coraz mniej. Kiedyś ludzie wysyłali do siebie długie listy, potem zastąpili je mailami. A dziś? Przede wszystkim dzwonimy, sprzyjają temu z jednej strony nielimitowane połączenia, z drugiej niechęć do przesadnego wysiłku. Na szczęście dzieci nadal piszą! I to jak!

Książka Ukryte światy to zbiór 25 opowiadań nagrodzonych w ogólnopolskim konkursie literackim dla uczniów szkół podstawowych "Popisz się talentem 2017". Tytułowe "Ukryte światy" to wszystko, co dzieci noszą w sobie. Tak bardzo różnią się przecież od nas. Nie ma w nich tylu uprzedzeń, jest niczym nieskrępowana kreatywność. Dzięki temu potrafią tworzyć niezwykłe opowieści. Każda z 25 opublikowanych w książce historii jest inna, choć wiele z nich ma ten sam początek. Bo dzieci, które chciały wziąć udział w konkursie wybierały spośród kilku zaproponowanych przez organizatorów początków. Mamy więc przygodę, czyli opowieści o pierwszym samodzielnym powrocie ze szkoły Natalki. Są bajki o dokarmiającej koty staruszce, tajemnicę, czyli opowiadania o Alojzym Nitce i Ziemowicie Kłębku, którzy założyli biuro detektywistyczne. Trzy bardzo różne początki, których autorem jest Rafał Witek 25 niesamowitych opowieści autorstwa uczniów szkół podstawowych. Każda z nich jest inna, w każdej kryje się tajemnica. Aż trudno uwierzyć, ale każdy autor wymyślił coś innego. Nie ma dwóch podobnych opowiadań, wszystkie one rozwijają się w zupełnie inny sposób. To udowadnia jak niezwykłym tworem jest ludzka wyobraźnia.

Ukryte światy to doskonała lektura dla dzieci w każdym wieku. Spodoba się maluszkom, którym rodzice przeczytają opowiadania przed snem. Zachwyci starszaków, którzy być może samodzielnie odkryją jej magię. Bo jest to książka magiczna i po brzegi wypełniona talentem. Talentem, którego nagrodzonym można pozazdrościć, ale zamiast pozwolić zazdrości zawładnąć naszymi umysłami, lepiej po przeczytaniu tej książki zajrzeć na koniec książki. Tam ukryło się zadanie dla czytelników. Oni również będą mogli napisać własne opowiadanie. Trzy wstępy już czekają na kogoś, kto po raz kolejny rozwinie te historie...