"Ptaki i ich pióra" (Wydawnictwo AGORA)

Wszyscy, którzy mnie znają wiedzą, że raczej nie jestem osobą strachliwą. Jest jednak coś, co mnie totalnie paraliżuje. Co to? To ptaki. Widząc kilka gołębi stojących na mojej drodze, potrafię przejść na drugą stronę ulicy. Latem nie siadam w kawiarnianych ogródkach, bo boję się, że za chwilę obok stolika pojawi się jakiś natrętny ptak. Być może ktoś z Was uśmiecha się teraz pod nosem i myśli, że nie mam w życiu poważniejszych zmartwień. Może i nie mam, ale tak to już jest, jedni się boją myszy albo pająków, a ja boję się ptaków. 

Mimo to książce Ptaki i ich pióra nie mogłam się oprzeć. Musiałam ją mieć, musiałam ją przeczytać i nie mogłam się nią nie zachwycić. Autorką książki, Britta Teekentrup, rok temu oczarowała nas książką Jajko (KLIK). Dlatego byłam pewna, że będziemy miały do czynienia z kolejną literacką perełką. Nie pomyliłyśmy się. Ptaki i ich pióra chwytają ze serce, poruszają wyobraźnię i poszerzają wiedzę. Nie zliczę ile razy czytając tę książkę przecierałam oczy ze zdumienia. Ja, osoba dorosła!  Wyobraźcie, więc sobie o ile częściej zaskakiwana była Tosia. Bo jak tu się nie zdziwić, kiedy dowiadujemy się, że flamingi wcale mogłyby nie być różowe. Okazuje się bowiem, że wszystko to jest zasługą ich pożywienia, gdyby nie jadły planktonu ich pióra byłyby szare albo białe. Zdziwiło nas również to (choć tak naprawdę jest to całkowicie logiczne), że ogon dzięcioła jest dla niego podpórką, dzięki której nie spada z drzewa. Zainteresował nas również pustynnik, ptak, którego pióra na brzuchu nasiąkają jak gąbka, dzięki czemu może przenieść na sobie wodę dla piskląt.

Ciekawostki o ptakach to tylko część tej książki. Znaleźć można tu mnóstwo informacji na temat budowy piór, sposobu ich powstawania, funkcji jakie pełnią. To stąd można się dowiedzieć, że złamane albo uszkodzone pióro się nie regeneruje, dlatego na jego miejscu musi wyrosnąć nowe. To w tych rozdziałach opisano najdłuższe i najkrótsze pióra oraz napisano, który ptak ma ich najwięcej, a który najmniej. Autorka pokazuje do czego ptakom potrzebne są różne rodzaje piór i w jaki sposób każde z nich może być wykorzystywane w trakcie lotu. Niesamowite jest to, jak zbudowane są ptasie skrzydła i jak skomplikowanym są tworem. Natura jest jednak niezwykle mądra! 

Znalazło się w tej książce jeszcze miejsce na kulturę i historię. Autorka napisała kilka zdań o piórach występujących w mitologii i literaturze, o piórach w indiańskich pióropuszach, kapeluszach dam (choć opinie o tym zwyczaju są mocno podzielone), piórach wykorzystywanych do pisania i tych, które zainspirowały ludzi do snucia marzeń o lataniu. 

Ptaki i ich pióra totalnie nas zauroczyły. Britta Teekentrup po raz drugi udowodniła nam, że tworzy książki wyjątkowe. Nigdy nie pomyślałabym, że z takim zachwytem będę wypowiadać się o książce, której bohaterami są ptaki. Prawda jest jednak taka, że inaczej nie mogę. Ta książka zachwyca. Mądrą i interesującą treścią oraz wyjątkową oprawą graficzną. Ilustracje są piękne, subtelne. Doskonale uzupełniają i wzbogacają treść. Tworzą niesamowitą całość, która uczy, zachwyca i daje niesamowitą przyjemność. Jestem przekonana, że Wy także nie oprzecie się jej urokowi.

 Ptaki i ich pióra

Britta Teekentrup

tłumaczenie Hanna Bartoszewicz

AGORA 2020

http://wydawnictwoagora.pl/