"Lepsza miłość niż brak miłości" (Wydawnictwo Zakamarki)

Nie jestem osobą, która nadużywa słowa przyjaźń. Niewiele osób nazywam przyjaciółmi. Określenie "przyjaciel" rezerwuję dla tych, którzy są dla mnie naprawdę ważni. Takich, na których zawsze mogę polegać, z którymi tak samo chętnie rozmawiam, co milczę. Świat do przyjaźni podchodzi jednak nieco inaczej. Tosia nie raz wracała ze szkoły smutna i mówiła, że nie ma żadnej przyjaciółki, a jej koleżanki mają sześć albo siedem. W takiej sytuacji zawsze próbowałam jej tłumaczyć, że słowa "przyjaciel" trzeba używać ostrożnie. O prawdziwą przyjaźń wcale nie jest łatwo. A kiedy taką już nawiążemy, to musimy bardzo o nią dbać, żeby rozkwitała i cieszyła obie strony.

O takiej pięknej przyjaźni opowiadają książki Rose Lagercrantz, których bohaterkami są Dunia i Frida (KLIK). Dziewczynki poznały się w szkole i szybko nawiązała się między nimi sympatia. Stały się nierozłączne, uwielbiały się ze sobą bawić i rozmawiać. Niestety, los często bywa przewrotny. Frida musiała się wyprowadzić, a ich dotychczasowa przyjaźń stanęła pod wielkim znakiem zapytania. Od tej pory miały nie tylko chodzić do różnych szkół, ale przede wszystkim mieszkać w innych miastach. Nie będą mogły się spotykać zbyt często, więc utrzymanie ich znajomości może okazać się naprawdę trudne. Jednak dziewczynki są gotowe wiele poświęcić, żeby spędzać ze sobą czas. Zdarza się na przykład, że sprzyja im los i przypadkowo spotykają się na szkolnej wycieczce. Tym razem los nie był tak łaskawy i kontakt między dziewczynkami nieco osłabł. Wszystko przez to, że po ostatniej eskapadzie do Fridy, Dunia zachorowała na zapalenie płuc. Od tej pory w jej życiu wiele rzeczy się zmieniło. Choroba dziewczynki doprowadziła do tego, że jej tata pogodził się ze swoją partnerką, z którą jakiś czas wcześniej się rozstał. Teraz para planuje ślub. Nie wezmą go jednak w Szwecji, tylko we Włoszech! Rodzina Duni wyjeżdża do Rzymu. Dunia nie umie się jednak z tego wyjazdu cieszyć. Marzyła, że razem z Fridą będą sypać kwiaty przed młodą parą. Jednak tata i Wera zdecydowali inaczej, chcą skromnej uroczystości, niewielu gości. Bardziej niż o dziewczynkach sypiących kwiatki, marzą o podróży poślubnej do Wenecji. Na dodatek wszystko działo się tak szybko, że Dunia nie zdążyła nawet powiedzieć Fridzie o swoim wyjeździe do Włoch. A Frida tęskni tak bardzo, że pisze list, wkłada go do butelki i wrzuca do morza... Tylko czy dotrze ona do Duni albo do osoby, która wie, gdzie ona jest?

Książki o przyjaźni Duni i Fridy zawsze nas wzruszały. Z tą było dokładnie tak samo. Relacja między dziewczynkami jest piękna i bardzo silna. Mimo czasu, który minął od przeprowadzki Fridy, niewiele się między nimi zmieniło. Żadna z nich nie znalazła sobie nowej najlepszej przyjaciółki. To bardzo dobre książki dla dzieci, których na początku szkolnej drogi czeka rozstanie z kolegami z przedszkola. Przygody Duni udowadniają, że prawdziwa przyjaźń przetrwa wszystko i nic jej przeszkodzi. Wspaniale pokazują również rodzinne relacje i relacje między rówieśnikami. Dzieci dużo z niej wyniosą i na pewno chętnie będą na temat przygód Duni rozmawiać z dorosłymi. U nas te historie zawsze prowokują rozmowę. I dobrze, bo takie lektury są najwięcej warte!

 

Książki z tej serii mogą być doskonałym prezentem dla dzieci kończących przedszkole. Co prawda polskie szkoły różnią się od szwedzkich, ale emocje dzieci rozpoczynających edukację, wszędzie są podobne. Pamiętajcie tylko, żeby zaczynać od pierwszego tomu (Moje szczęśliwe życie), bo wszystkie książki ściśle się ze sobą łączą i trudno będzie zrozumieć kolejne tomy, kiedy wcześniej nie przeczyta się tych pierwszych. 

Lepsza miłość niż brak miłości

Rose Lagercrantz

ilustracje Eva Eriksson

tłumaczenie Marta Dybula

ZAKAMARKI 2020

https://www.zakamarki.pl/