"Stare radio. Wszystko gra!" (Wydawnictwo Wilga)

Ależ zaskoczyła mnie ta książka! Byłam pewna, że będzie to opowieść o powstaniu radia, jego twórcach i pierwszych użytkownikach. Podejrzewałam, że znajdziemy tam historię rozwoju radia, opisy zmian technologicznych, które dotknęły to urządzenie. Myliłam się... i to bardzo!

Właściwie wystarczyłoby spojrzeć na nazwisko autorki. Już po jego przeczytaniu powinnam być pewna, że Eliza Piotrowska zaskoczy na pewno i na coś tak zwyczajnego, jak opisanie (na pewno ciekawej), ale jednak historii radia się nie zdecyduje. Radio, które jest bohaterem tej książki nie jest takim zwyczajnym radiem. To ogromny i bardzo stary odbiornik radiowy, który pewnego dnia mały Jaś, dostrzega w pokoju swoich dziadków. Urządzenie budzi jego zainteresowanie i zaczyna wypytywać o nie dziadka. Starszy pan wraca pamięcią do czasów, kiedy nie było telewizji i internetu, a radio było dla wszystkich ludzi głównym (obok gazet) źródłem informacji. Piękna historia, chciałoby się powiedzieć. Piękne czasy, kiedy żyło się wolniej, inaczej i może nawet szczęśliwiej. Radio należące do dziadka Jasia było ich świadkiem. Choć słowo było nie pasuje tu najlepiej. Przekonuje się o tym Jaś, kiedy po raz pierwszy włącza radio i słyszy w nim audycje sprzed prawie czterdziestu lat! A to nie będzie najodleglejsza podróż w czasie, jaką w tej książce odbędzie mały Jaś. Kolejna będzie miała związek z nową sąsiadką i człowiekiem, do którego wcześniej należała kamienica, w której dziś mieszkają bohaterowie tej książki. Dziać się będą rzeczy niezwykłe. Piękne, ale i smutne. Prawdziwe jak życie.

Książka Elizy Piotrowskiej tak samo mnie zaskoczyła jak zachwyciła. Opowieść o wielopokoleniowej rodzinie, historiach przekazywanych młodszemu pokoleniu ma swój niepodważalny urok. Trudno przejść obok niej obojętnie, trudno się (przynajmniej odrobinę) nie wzruszyć. Lubię takie opowieści. Ta świetnie wpasowuje się w nadchodzące święta, czyli Dzień Babci i Dzień Dziadka. Doskonale nada się do wspólnego czytania i sprowokuje do wypytywania dziadków o ich wspomnienia. Kto wie, może w ich domach również znajdą się jakieś sprzęty, których historię można opowiedzieć albo takie które swoją historię opowiedzą same!