O wszach mówić nie lubimy. Z wszami borykała się chyba każdy, kto ma dzieci. Chodzenie do przedszkola albo szkoły daje niemal całkowitą pewność, że pewnego dnia dziecko przyniesie do domu wszy. To oznacza rozpoczęcie walki (czasem nierównej i w pierwszym starciu przegranej). Wiedzy o najlepszych patentach na pozbycie się wszy szukamy w internecie albo u tych, którzy już z tym problemem się zmagali. Teraz informacji na temat wszy szukać można również w książce.

Wszy stały się głównymi (choć niechlubnymi) bohaterami kolejnej książki z serii "Akademia Mądrego Dziecka". Świat i życie wszy poznajemy dzięki Piotrusiowi Weszołkowi. Wygląda nawet sympatycznie, ale nikt nie miałby chyba ochoty się z nim zaprzyjaźniać. Kiedy go poznajemy właśnie przygotowuje się do przeprowadzki. Cała jego rodzina jest już spakowana do drogi. Piotruś również wziął najpotrzebniejsze rzeczy i z niebieskim plecakiem na plecach zaraz ruszy w drogę. Dokąd? Na kolejną głowę! Wbrew obiegowym opiniom i powtarzanym mitom, wszy nie można przenieść w czapce ani na ręczniku. Nie żyją one w pościeli ani w kurtce. Wszy żyją tylko i wyłącznie na ludzkiej głowie. Jeśli z niej spadną, zostają pozbawione dostępu do pożywienia, tracą kolor i umierają. Takich ciekawostek jest w tej książce znacznie więcej. Sama czytałam ją z wypiekami na twarzy, bo jak się okazuje wokół wszy narosło mnóstwo mitów. Może gdybyśmy je wszystkie obalili, łatwiej byłoby z wszami walczyć. Łatwiej byłoby też przestać się ich wstydzić. Mogą przecież dopaść każdego.

 

Znowu będę chwalić "Akademię Mądrego Dziecka". Jest to seria, którą znać powinien każdy maluch. Świetnie tłumacząca nawet najbardziej skomplikowane kwestie. Oswajająca z tym, co może spotkać każdego z nas. Wszy świetnie wpisują się w charakter tej serii. Zainteresują każdego malucha, zainteresują każdego dorosłego. To bardzo dobra książka do czytania w rodzinnym gronie. To doskonała książka do czytania w przedszkolach i szkołach. Książka, która może złamać tabu. Która sprawi, że o wszach zacznie się mówić głośno i przestanie się ich wstydzić. Myślę, że ta książka (choć komuś może wydać się to kontrowersyjne) będzie świetnym prezentem dla każdego dziecka. Kupujcie, czytajcie i nie zaprzyjaźniajcie się wszami. Poznajcie je jednak dobrze, bo swojego wroga zawsze warto znać!

 

Tę i inne książki z serii "Akademia Mądrego Dziecka"

znajdziecie na

Nadchodzi jesień, czyli najlepszy czas na nadrabianie kinowych zaległości. Latem nie ciągnęło nas do kinowych sal. Zresztą lato nie jest też czasem, kiedy na afiszach pojawiają się najbardziej oczekiwane nowości. Te pojawiają się właśnie teraz i warto już planowć, co będziemy oglądać w najbliższych tygodniach. My zaczęliśmy od filmu Leonardo. Odkrywca, który zobaczyliśmy dzięki uprzejmości Best Film.

Bohaterem filmu jest Leonardo da Vinci. Genialny twórca, którego chyba nikomu nie muszę przedstawiać. Człowiek żyjący w latach 1452-1519, który z powodzeniem mógłby się równać z tymi, którzy dziś wymyślają rzeczy, które zmieniają świat. Leonardo da Vinci również to robił. Był człowiekiem wielu talentów. Znamy go jako malarza i wynalazcę. Ale był również rzeźbiarzem, architektem, inżynierem. Zajmował się anatomią, geologią i filozofią. Z łatwością można go nazwać człowiekiem renesansu (i to nie tylko dlatego, że właśnie w tej epoce historycznej przyszło mu żyć). Był po prostu wszechstronny, interesowało go bardzo wiele rzeczy. Nieustannie zadawał sobie pytania, na które szukał odpowiedzi. To często spotykało się z niezrozumieniem otoczenia. I o tym właśnie opowiada film Leonardo. Odkrywca. Widzimy w nim zmagania wynalazcy z papieżem i innymi możnymi ówczesnego świata, którzy w kolejnych odkryciach naukowca widzieli zagrożenie dla porządku świata, swojej władzy i wpływów. Dlatego Leonardo opuścił rodzinne Włochy i wyjechał do Francji, gdzie czekał na niego nowy patron i nowe możliwości. Widzowie śledzą jego podróż i nowe wyzwanie, które przed sobą postawił. Leonardo da Vinci chce stworzyć idealne miasto! Czy to mu się uda czy ten plan pozostanie jedynie utopijną wizją? 

Leonardo. Odkrywca to film, który wymaga skupienia. Akcja toczy się bardzo niespiesznym tempem. Niektórym może być trudno się w nie wczuć, ale nie trzeba się zniechęcać. Film jest ciekawy, a podjęty przez jego twórców ważny, więc warto go obejrzeć. Obejrzeć i przemyśleć. Zastanowić się nad swoimi marzeniami, nad tym ile jesteśmy gotowi poświęcić, żeby je zrealizować. To ważna kwestia nie tylko dla dzieci, ale również dla dorosłych. Polską wersję Leonarda. Odkrywcy warto obejrzeć również ze względu na dubbing. W polskiej wersji językowej głównemu bohaterowi głosu udzielił Tomasz Kot. Gwarantuje on niezwykłą przyjemność oglądania. My przy tym filmie naprawdę miło spędziliśmy czas, więc zapraszamy Was do kin i życzymy miłego seansu!

Nagłe nadejście jesieni zaskoczyło chyba wszystkich. Dopiero co narzekaliśmy na upały i martwiliśmy się coraz niższym stanem polskich rzek. Teraz z niepokojem spoglądamy w niebo i niepokoją nas ulewne deszcze. Być może lato nie powiedziało jeszcze ostatniego słowa, ale prawda jest taka, że powoli powinniśmy szukać rzeczy, które umilą nam jesień i zimę. Wszystkim przydadzą się książki. Długie powieści, pięknie wydane albumy, tomiki poezji albo komiksy. To, co lubimy czytać. To, czego czytanie sprawia nam przyjemność. Każdy ma przecież inne upodobania. I nikomu nic do tego.

Ja pokażę Wam dziś coś dla miłośników komiksów i historii z dreszczykiem jednocześnie. Dwa komiksy, które powinny zainteresować czytelników w wieku szkolnym. Pierwszy z nich Zombiaczek to tom inaugurujący nową komiksową serię na polskim rynku wydawniczym. Tytułowy bohater mieszka na cmentarzu. Wiedzie tu szczęśliwe, choć mroczne życie. Nie ma zmartwień do chwili, kiedy zaczyna brakować mu jedzenia. Kiedy głód zagląda Zombiaczkowi w oczy, przestaje być miło... Ten mały amator jedzenia, kiedy nie ma swoich ulubionych przysmaków, zaczyna być naprawdę upiorny. Jak poradzi z tym sobie Margotka? Ta zafascynowana zombiakami dziewczyna chce napisać książkę, której bohaterem będzie Zombiaczek. Pierwszy i jak na razie jedyny, który od urodzenia jest zombie! Po prostu strach się bać... 

 

Przy czytaniu drugiego komiksu również będzie Wam towarzyszył dreszczyk emocji. Spotkacie w nim Zorę. To nasze kolejne spotkanie z tą bohaterką, bo Zakazana biblioteka to kontynuacja serii "Czarownica Zora". Znowu towarzyszymy tej niesfornej czarownicy w świecie pozbawionym magii. Trafiła do niego za karę i musi się nauczyć sobie w nim radzić. Nie jest to łatwe, rówieśnicy bacznie się Zorze przyglądają. Wielu podejrzewa, że dziewczynka czymś się od nich różni. Zwracają uwagę na jej ubrania i nietypowe zachowanie. Zora musi zachować czujność, a w kryzysowych sytuacjach będzie mogła liczyć na babcię. Tylko czy babcia nie wpędzi ją w jeszcze większe kłopoty?

Dwie różne historie, dwa zupełnie inne komiksy. Każdy z nich znajdzie swoich miłośników. Czyta się je z zainteresowaniem. Opisane wydarzenia wielokrotnie zaskakują, a bohaterowie budzą sympatię. Pewnie takie wydarzenia nikogo z nas nie spotkają, ale wiele sytuacji opisanych w tych komiksach można próbować interpretować przez pryzmat tego, co każdy z nas doświadcza. Czytelnikom na pewno spodobają się komiksowe ilustracje. Nie można odmówić im charakteru, są oryginalne i jedyne w swoim rodzaju. Moje serce podbiły od razu, mimo swojej mroczności i tajemniczości. Nie da się oderwać od nich wzroku. Podobnie jak nie da się oderwać od tych komiksów. Chce się jak najszybciej przeczytać je do końca, a potem czekać na kolejne tomy przygód tych wspaniałych bohaterów.

Te i inne komiksy znajdziecie na

Wiersze tego poety zna chyba każdy. Nie wierzę, że jest jakiś dorosły, który nigdy nie przeczytał żadnego wiersza jego autorstwa. Nie wierzę, że mogłoby istnieć dziecko, które w przedszkolu albo szkole nie zetknęłoby się z wierszami Juliana Tuwima. Wszyscy znają Ptasie radio, Lokomotywę i Abecadło. Wiersze, które na stałe wpisały się w polską literaturę dziecięcą. Wiersze, które zdają się nie starzeć i cały czas zachwycać. A czy wszyscy znają jego biografię? Myślę, że nie.

Oczywiście znajomość życia poety nie jest obowiązkowa, ale może ułatwić rozumienie ich wierszy. Dotyczy to przede wszystkim autorów tworzących dla dorosłych. Jednak także w przypadku tych, którzy piszą dla najmłodszych mogą (a nawet muszą) mieć ciekawe życiorysy. Tak było również w przypadku Juliana Tuwima, poety, który nigdy nie przestał zachwycać się światem. Poety, który na zawsze zachował w sobie cząstkę dziecka. Nigdy nie zatracił tej niezwykłej dziecięcej ciekawości, która pozwala nam odkrywać świat i nieustannie się nim zachwycać. Przez całe życie miał wiele pasji, interesował się różnymi rzeczami, większości z nich oddawał się całkowicie. Mały Julek interesował się zwierzętami, przeprowadzał eksperymenty chemiczne (jeden z nich zakończył się wybuchem), pasjonowały go rośliny i słowa. Bardzo lubił poznawać inne języki. To wszystkie pasje zaprowadziły go do świata poezji. Julian Tuwim zaczął pisać wiersze. Nie były to jednak od razu wiersze dla dzieci. Zaczął od pisania wierszy dla dorosłych. Szybko zyskał sławę i stał się ważną postacią polskiego życia literackiego. Potem zaczął tworzyć wiersze dla dzieci. I zaskarbił sobie ich sympatię na długie lata...

Pan Słowik. O Julianie Tuwimie to druga, po Szaliku. O Wisławie Szymborskiej dla dzieci biografia znanego poety autorstwa Michała Rusinka. Od biografii Szymborskiej nie mogłyśmy się oderwać, z Panem Słowikiem było tak samo. Julian Tuwim był niezwykle barwną postacią, więc historię jego życia czyta się z wypiekam na twarzy. Z zachwytem ogląda się także przepiękne ilustracje Joanny Rusinek. Kolaże i rysunki jej autorstwa stanowią integralną część tej książki. Bez niej ta książka nie byłaby aż tak niezwykła. Dzięki współpracy rodzeństwa Rusinków powstała wspaniała książka dla małych i dużych. Doskonała lektura do czytania w rodzinnym gronie. Pełna ciekawostek i humoru. Książka tak radosna, że na twarzy każdego czytelnika wywoła uśmiech. A każdego dorosłego przeniesie do czasów dzieciństwa. I przypomni, że warto zachować w sobie cząstkę dziecka, że nie trzeba się jej wstydzić. Julian Tuwim nigdy się jej nie pozbył. I przez całe życie tworzył rzeczy piękne! Wiersze, które do dziś dają innym radość.

 

Pan Słowik. O Julianie Tuwimie dla dzieci

Michał Rusinek

ilustracje Joanna Rusinek

Zygzaki 2024